აი თურმე რა ყოფილხარ.. აი.. «მეგობარო».. მიღალატე, ჩემზე რა გითქვამს.. თან ვისთან?!

2 წლის გაჩენილ დაქალთან? ;( ახლა ვტირი. მაგრად ძალიან. და შენ რა?! შენ არაფერი. ფეხებზე გკიდივარ თურმე.

მე ხომ, მე ხომ დაბადებიდან გიცნობ.. რატომ. აი მართლა აზრზე ვერ მოვდივარ რაში გჭირდებოდა ეს მართლაც რომ არაადამიანური გამოხდომა. 

შენ რა შენ არაფერი. აქამდე რა კარგი იყავი, და აი თურმე რა ყოფილხარ !.

შე…. არა რა, მე კი შემრჩა სინდისი რომ არ ვთქვა შენზე ცუდი.

შენთვის ცუდი ნამდვილად არ მინდა, რადგან ეს გზა აირჩიე იარე, იარე სანამ «ტუპიკში არ მოხვდები.

მერე უკანაც ჩაგეკეტება გზა. და დარჩები მარტო. გვიანი იქნება. ძალიან.
მე მაინც მიყვარხარ. არ ვიცი თაკ რატომ, ღირსი ამისი მართლა არ ხარ, მაგრამ მიყვარხარ.

ძალიან. და… ისევ ვტირი. ჩვენს საყვარელ სიმღერას ვუსმენ და ვტირი. ახლა.. ახლა მარტო დავრჩი, ელენესთან.

იმედია ეს მაინც ამომიდგება მხარში და გამამხნევებს, მაგრამ თავს მაინც მარტოდ ვგრძნობ. მიყვარხარ თაკო. ძალიან.

მტკივა გული. მიყვარხარ. ბედნიერად…